ay çelimsiz iki bacağı üstünde
yıldızlara nisbet eder sessizce
mavi almıyor anlamıyor anda
coşkun dalgalar çığlık çığlığa
yakamozlar sade yalın akışla
bir düş..eğer düşsen
geceler boyu iç kemiren
ne yargı ne sargı var
karanlık ortasında bir ben
her şey desem susarsın
mavi umuttur
yerde gökte denizde
vurdukça dalga dalga
yalçın kayalara
döküldükçe buluttan
dağılır pare pare
Anlatamam ki sana sen seni kuytulara sakladıkça. Anlamsız değil ki düşlerim düşüncelerim. Ne kaderdir ne kederdir sözcüklerimin ifadesi.
Ne yangın yeridir güneşin değdiği yer , ne çavlandır yağmurun düştüğü yer. Orası öyle bir yerdir ki ruh gözünün baktığı kutsal alandır.
Kasımpatılar domur domur oldu ilk yağmurda açacak haldeler. Deniz çarşaf gibi asudelikte masmavi gönüllere düşer sevdanın ateşi.
Sen senden akışla coşkun bir nehir olursun hislerinin yansısı ile benliğimin derinliklerinde.
Ne desem ne yazsam gecenin sessizliği , ıssızlığı çökmüş şu anda gözleriminin akına.
efes//35
Bırakıp gittin
Sessiz çığlıklar peşinde koşarken
Bırakıp gittin cansız hayallerini
En çokta gözlerini ve
muzip bakışların gizi tebessümlerini
Miras mı bilmem ama..
Yine bir an..
Akıp giden sözcüklerden tuttuğum bir kaçı ile
Uçup kondurdum hisleri yükseklere enginlere
Hep sen vardın üstlendiklerinde...
Belki de sen derken ben
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!