Erinç Türk Şiirleri - Şair Erinç Türk

Anlatamam ki sana sen seni kuytulara sakladıkça. Anlamsız değil ki düşlerim düşüncelerim. Ne kaderdir ne kederdir sözcüklerimin ifadesi.
Ne yangın yeridir güneşin değdiği yer , ne çavlandır yağmurun düştüğü yer. Orası öyle bir yerdir ki ruh gözünün baktığı kutsal alandır.
Kasımpatılar domur domur oldu ilk yağmurda açacak haldeler. Deniz çarşaf gibi asudelikte masmavi gönüllere düşer sevdanın ateşi.
Sen senden akışla coşkun bir nehir olursun hislerinin yansısı ile benliğimin derinliklerinde.
Ne desem ne yazsam gecenin sessizliği , ıssızlığı çökmüş şu anda gözleriminin akına.
efes//35

Günaydın //şiirce bir pazar geçirmenizi dilerim.

Aşk ; Sensizlik ve sessizlik ise
İstemem uğramasın dünyama
Ne ruhum razı kalır ne benliğim buna
Düşünsene ey can..!

Bir yol olsaydı
Yıldızlar arasındaki gibi
Işıyan ısıtan aşk..
Bir yol olsaydı

Sen benimsin
ey zalime bırakmadığım
zulme boyun eğmediğim
Hikayem.
Sen benimsin

uyandırdı karanlığı yaran
sessiz çığlıklar..
düşlerin koynundan
bin bir peri masalı dinlerken

bilmez , bilemez açlığını sevinin

biliyorum elbette her bir şeyi
nasılda sevda yükledin kanatlara
uçtu uzun uzun okyanus ötesine
gökyüzünde süzülürken anlarda
izliyordun tüm güzellikleri aşkla

hadi bırak ..
bırak ta gideyim ufkun derinliğini
derinliğimle birleştirdiğim yere ve ana..
sonra sen gel açtığım yoldan
iz bırakırım mutlak sevinçle sevgimle
dallara bak kirazlar çiçekse hızlan

Bırakıp gittin
Sessiz çığlıklar peşinde koşarken
Bırakıp gittin cansız hayallerini
En çokta gözlerini ve
muzip bakışların gizi tebessümlerini
Miras mı bilmem ama..

Yine bir an..
Akıp giden sözcüklerden tuttuğum bir kaçı ile
Uçup kondurdum hisleri yükseklere enginlere
Hep sen vardın üstlendiklerinde...

Belki de sen derken ben

damlar ulalı ulu yollar gibi
karlı kışta ayaz kestirir dam küremek
bambaşkadır bizim köy
devinimi çok devrimi yoksun
babadan oğula geçer iktidar
iktidarlar kardeş kanı susamışlığıdır