Öyle işte yanmayan bilmez, sevmek zor
Ateşe odun atar gibi yüreğini atıver gitsin
Tutulmuş bir akıl, kan çanağı gözler ki kor
Yastık, döşek aranmaz taş üstüne yatıver gitsin
Zaman, mekan, günlerden ne, saat kaç, fark etmez
Sevmemeliydim seni
Evimin yolunu şaşıracak
Adını, adımla karıştıracak kadar
Her gün gittiğim işin adresini
Bir başkasından soracak kadar
Yanlış otobüslere binip
Sonra dedim ki kendi kendime
Boşver...
Herkes bir şeyler aldı senden
Kimi umudunu çaldı
Kimi kabus olup rüyalarına
bodoslama daldı
SİTEM-İ AVAZ
Senin hiç,
kulağın kapı tıkırtısında geçen
bir hayatın oldu mu?
Şimdi çıkar gelir umuduyla...
Bir çay ocağı var,
epey uzakta olan.
Her sabah geçiyorum,
bilmem kaç sokaktan.
Bir iskemleyi çeker,
oturur, sigaramı yakarım.
Benim rengim siyah
Senin sarı
Sen Avrupalı ben Afrikalı
Sen ana babadan Müslüman
Ben Hristiyan
Dinlerimiz, dillerimiz de farklı
Bahar yüreklim
Kaf dağındaki sevgilim
Aşkın bir derya
Bu deryada
Tek kürek mahkumu olan benim
Dün,
üç maymunun ormanını
ateşe verdiler
Biri yangının sesini duymadı
biri kördü kaçamadı
bir diğeri dilsizdi bağıramadı
Oturalım isterdim, seninle karşı karşıya
Neresi olursa olsun hiç fark etmez
Seni sana anlatmak değil asıl niyetim
Çünkü anlatmaya kalksam
biliyorsun ki saatler yetmez
Sadece tut ellerimden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!