Kâinat kitabının sırrından ve canından,
Vahdet deryasının temiz, engin ummanından,
Beslenirler imanın o kutlu harmanından,
Gönüllere şifadır sözleri erenlerin.
Fani olan dünyanın süsüne hiç bakmazlar,
Altını, gümüşü bir an olsa da takmazlar,
Nefret ateşiylede bir canı hiç yakmazlar,
Hakk'tan başkası görmez gözleri erenlerin.
Her mahlûkata da, şefkat besleyen bir derya,
İnsanlık uğruna görülen kutlu bir rüya,
Kibir ve gururdan arınmış kutlu bir hülya,
İlahi sevda dolu özleri erenlerin.
Zulmetin içinde parlayan bir dolunaydır,
Mazlumun yanında en gerilmiş birer yaydır,
Onlara bakmak bile ne kutlu bir olaydır,
Nura gark olmuştur o
yüzleri erenlerin.
Çöllerde susayana o uzanan bir kervan,
Yaralı gönüllere bulunan yüce derman,
Sanki Yaradan'dan gelen bir ilahi ferman,
Aşıklara bir yoldur izleri erenlerin.
Uykuyu haram kılan nice uzun geceler,
Aşk ile zikredilen kutsal olan heceler,
Secdeye varır o dağlardan inen yüceler,
Seccadeden kalkmaz o dizleri erenlerin.
Kul Hasan der, bu ateşe oldum bir pervane,
Aklım ermez bu sırra, oldum deli divane,
Bu sevda var oldukça gelmem daha cihane,
Aşk ile tutuşur o közleri erenlerin...
Hasan Belek
10 Eylül 25
Kayıt Tarihi : 10.9.2025 10:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!