Erdinç Sert Şiirleri - Şair Erdinç Sert

Türk’e küfür ediyor Ermeni piçleri.
Atatürk’e saldırıyor kaşınıyor kıçları
Soykırım,diyorlar kaldırıyorlar haçları.
Ey! .. zulmun şahı Ermeni itleri,
Havlıyorlar her yerde diaspora köpekleri.

Seviyorum seni, anlamıyorsun.
Özlüyorum seni, su nefes gibi.
Aklımdasın her an, biliyormusun.
İçimde ki yerin, kor ateş gibi.

Yaralı yüreğim, dolanıyorum.

İnsanlar içinde yalnızlık,
Sanmaki bir sende var.
Yalnızlık…
Allah’a mahsus derler ama,
Bu senin dertten herkeste var.
Boş yere hayıflanma gardaş,

Şu dağların ardını, gören varmıdır.
Şu yaralı kalbimi, bilen varmıdır.
Sessiz sessiz ağlarım, duyan varmıdır.
Yüreğimde hasretim, aşksın sen güzel.

Dağlarına kar yağsa, üşür bedenim.

Anlayamadın aşkım,
Seni nasıl sevdiğimi.
Farkındamısın bilmem,
Ölesiye özlediğimi.

Helel et diyorsun bana,

Cumhuriyet cumhuriyet
Damarlarımızda kansın.
Vatan millet bayrak adın,
Alnımıza nişansın.

Cumhuriyet cumhuriyet,

Yağmurlar, gizliyor gözyaşlarımı.
Rüzgarların ıslıklarında hüzün.
Yapraklara gömülmüş anılarım.

Son bahar dedikleri bu olmalı…

Sigaramın dumanında,
Yükselirken başımda tüm tasa’m.
Sanki,
Kanatlanmış bütün kasvetlerim;
Kor ateş içinde.

Her Eylül gelişinde,ayrılık acısını.
Yaşıyor gönlün,sensizliğin sancısını.
Gözlerimden akan, iki damla yaşın.
İçimde ihtilaller,sensizlikle savaşım.

Her Eylül gelişinde,yolun sonu diyorum.

Hiç beklemediğim anda vurdun beni,
O yalan dolu bakışlarınla.
Gözlerime bak dediğimde;
Neden diye sormuştun hani.
Özledim seni demiştim ya! ..
Gözlerine baktığımda