Erdinç Sert Şiirleri - Şair Erdinç Sert

Yık kalbimin surlarını,
Taştan örülmüş duvarlarını.
Dik burçlarına aşkımızın,
Dalgalanan bayrağını.

Fethet yeniden beni,

Sen özlediğim sevgili,
Sen kokladığım tek çiçeksin.
Sen rüyalarımda bir özlem,
Gerçekte hasretimsin.

Sevgin yüreğimde yanıyor,

Doğmayasın güneş bugün,
Ateşine dayamamam.
Uykusuzum her gece ben,
Sen doğsanda uyanamam.

Bir masaldır aşk,rüyalarda yaşamak.
Toz pembe hayat,bulutlarda dolaşmak.
Bazen gonca gül,çiçeklerle avunmak.
İki damla yaş, özleyerek avunmak.

Bir şarkıdır aşk,gönülleri okşayan.

Kimbilir…
Hangi aşkların son durağı kalbim.
Hangi sağanaklarda
Korunak oldu sana,
Seni seven yüreğim.

Yaş oldun gözlerimden aktın.
Ateş oldun yüreğimi yaktın.
Güldün hep karşıdan baktın.
Taş olsaydım ağlatamazdın beni.

Aşık oldum, aşkınla oldum deli.

Can dediğin bir nefes uçup gitmezmi.
Cananı gözü yaşlı boyun bükmezmi.
Alev alev yanıyor aşk suyun içmezmi.
Yüreğine hasreti düştüğü zaman.

Elbette çekeceği çileler vardır.

Karar ver artık karar,
Karşı koymak neye yarar.
Gidiyoruz uzaklara,
Bu yol seni beni yorar.

Sen kendini ne sanırsın,

Yüreğime hapsettim seni.
Dize gelmeyen duygularımı.
İsyanım içimde yangın yeri.

Kilit vurdum kapılarına,
Kelepçe taktım kollarına.

Ufkuna daldı gözlerim
Deniz mavisi rengine gözlerinin.

Poyrazın soğukluğunda üşüyorum

Çırpınıyor deniz gibi yüreğim.