Erdem Paksoy Şiirleri - Şair Erdem Paksoy

Şiirler Ağlıyor...
Unutulduk diyorlar, hadi dön artık
Gönül dök biraz kelimelere, seni konuşturmak için deli mi demeli
Gönlüme düşürdüğün merak, iz bırakıyor her geçen gün
Hiç bir şey bilmiyorum hakkında,
Kelimelerim fırça, hislerim tuval

Aklımın içine gir, aklımdan geçeni gör bana da söyle bileyim.
Kendimi anlatırım şiirde, konuşamadıkları mı , söyleyemediklerimi şiir de söylerim.
Yoksa örtüp geçeyim mi? Söyle...

Aklımın içerisine gir.

Öfkeliyim...
Aşk'a, sevgiye öfkeliyim
Öfkem, beni öfkelendiren, kıranlara değil
Ben aşkın kendisine öfkeliyim
Keşke insan olup, onu karşıma alıp
bütün dokunulmazlıklarımı kaldırıp

Çok oldu senden ayrı düşeli
Her gece gökyüzünde sakladığım
Herkesin gördüğü kimsenin bilmediği Ay'ım
Senin için her sabah doğanım ben
Ve sana kavuşmak için her akşam batan

Gece yolculuğum sun
Bolluk mu? Zorunluluk mu ? Sürgün mü? Özlem mi?
Dünya hali işte...

Sık olmuyor, nadir sin bilmiyorsun...
Öyle her zaman kaymıyor sun gök yüzünde kutup yıldızı gibi geceme

Gidersen incinirim...
Zaman zaman coştuğum doğru.
Kelimelerin üzerinden bunu hissetmen asıl coşkunluk değil mi?
Çekip giderseniz han duvarları kadar uzun bir şiir yazarım ardından
Zaman zaman kaybetmeli bu coşkunlukla kendini
Durgun bir suyun altında fırtınaya tutulmuş bir dalga gibi

Zaten zor ulaşıyoruz insanlara
Bir kapıdır dedik şiir, kimin kapısını çaldıysam
herkesin kalemi meşgul

Kendime yazacağım
Bir tutukluk gidiyor

Cümlenin bittiği yerde
Cümlenin başladığı yerde
Sesli harflerin üzerinde
Derin bir nefesin sonunda
Hep onunla soluklandığımız
Ama tartışırken asla ona hayat hakkı tanımadığımız nokta.

Sana ..........
Kimselerin farkında olmadığının farkında ol...
Sana bazen bir yük ama ayrı bir güzellik katacak.
Belki burada uzun bir zaman yalnızlık çekersin.
Biraz uyuşan bir karakter yakaladın mı, bir daha gelmeyecek kaygısı ile ne varsa boşalmak istersin.
Ama buna ne zaman müsait nede yakınlaştığın karakterin sabrı.

şiir ve ben