Ercan Keskin Şiirleri - Şair Ercan Keskin

Beni hatırla,sevgini sevgime yasla
Duy sesimi kulakların çınlasın
Kaç kapı çaldım o ölümcül yasla
İnan sen herkesten çok farklısın

Benle başlayan şiirlerim hep senle bitti

Görünmez olur yitip gider gözden
silinir hülyadan bile habersiz
Issız korulardan soğuk kimsesiz
Yarıp geceleri kopar bizden

O aşklar kuytularda çaresizdir

Hayat manasını arar da ba'zan
Derinden derine deniz ağlar
Ey akıp giden yıllar geçen zaman
Gönlümde mazim yalnızlık çağlar

Ani değişimdi aymadın bilemedin
İkiniz bütündünüz hiç anlam veremedin
Basiretin tutuldu ırağı göremedin
Elin kolun bağlıydı sanki dur diyemedin

Dönüşüm sonuç ise sebep nerede gizli

Korkular sarsa yine derin dehlizleri
Umut filizlenir en ücra köşelerde
Duygu seli yıkar geçer de siperleri
Çamur deryası kalır geçtiği yerlerde

Ben ne zaman seni ansam /seni inan ki

Dolu gözlerimin kabarmasıdır
Yağmur bulutları yağacak gibi
Hep için için ağlamaya hazır

Dağlarıma kar yağınca depreşir
Baharım gelse de eriyiverse

Afacan bir çocuk gibi
Saklambaç oynarken ümitlerimle,
Seni sobeledim içimde
Ama sen yoktun yerinde
Zahirisin zahir

Ne kaldı? çocukluğundan;
Bayramlık ayakkabılarının meşin kokusuyla;
uykuya daldığın gecelerden,
Gelecekten habersiz mahzun bakışlarla
objektife yakalandığın siyah -beyaz resimlerden geriye
Ne kaldı?

Fosforunla süzülsen de ey! mücella zühre
Müdara etmem hiç,bana dönüversen gelsen
Mübrem sevdanın,cemresi düşse gönüllere
Baharı beklemem,mügeleri sersen yere

Ağaçlar meyus sonbahar vurgunu yorgun

Hasret bakar gözlerim uzaklara
Serkeş bir hüzün zapt eder sinemi
Karışır o garip yalnızlıklara
En derin ummana salar kendini

Özlem kokar buram buram ellerde