Ercan Çalık Şiirleri - Şair Ercan Çalık

Kafanı bir yere kiraya verip etme heder,
Aklını kendin kullanma cüretini göster.
Akıl: elinde bitmeyen en büyük sermaye,
Güzel işler yaparak yükselmen için paye.
Herşeyden üstün; bilgini, kararını o ölçer,
İnanmayı da, inkar etmeyi de o seçer.

Git bir Alanya'ya, geri gelebilirmisin? ...
Çok değerli bir tablonun içinde gibisin...
Şehrin kargaşasından bunalmıştım bir zaman,
Nereye kaçıp gitsem diye düşündüm bir an!
Bunalan ruhuma bir yer lazım artık gitmeli
O yerki keşmekeşten beni azat etmeli.

Kimine göre melek, kimine göre şeytan,
Düşünen bir hayvandır, Allahın kulu insan...
Dünyanın en akıllısı sanarken kendini,
Hiç fark etmez çevresine zarar verdiğini.
Çamurdan yaratıldı, bazısı aynı kaldı…
Hile oyunlarını, insan şeytandan çaldı.

Korkulacak bir şey yok,
Madem ecel gelecek.
Bahanesi olmayan,
Herkezi yakalayan,
Elde hançer bir melek,
Ulak gibi bulacak.

Bu kadar haksızlığa insan nasıl dayanır?
Elimden geleni yapsamda olduramadım...
Ne yapacağımı şaşırmış kalmışım zaten,
Dikilip karşısına zulmü durduramadım.
Dalıpta kalmışız bir hayalin büyüsüne,
Bu yüzden hissettiklerimi anlatamadım.

Başını ellerinin arasına al düşün…
Ne yaptın kendin için hayatta doğru düzgün.
Günler, haftalar, aylar sel gibi geçti gitti…
Bir varmışsın hayatta, bir yokmuş işte bitti…
Var olmanın amacı nedir bilmiyormusun?
Bu soruya sen cevap verebiliyormusun?

Üç tarafı mavi denizlerle çevreli olan
Havası, şehirleri, denizi kirletilen,
Çöp dökülen, yolu kirletilen, tükürülen,
Üzerine ağaçtan çok binalar dikilen,
Gecekondusuna kaçak elektrik çekilen
Seçimde oy için bunlara izin verilen,

Havanı nefes aldım ilk başlarken hayata,
Toprağındı gördüğüm, gözümü açtığımda,
Cana can veren her damlası berrak suyunda,
Yaşayan hayat bulur benim memleketimde.

Yazılan şanlı tarih, toprağının kaderi,

Boşa arama artık, yalana dönmüş aşklar,
Nerde aşkı için feda edilen hayatlar.
Bir zamanlar ömür boyu süren bağlılıklar,
Bugün mânâsız gelir, günü birlik sevdalar.

Aşklar, bakışlar, yalan olmuş duygular sahte..

Derdini dert sanıp üzülüp ağlamaktasın,
Acı içinde ölenler var farkındamısın.
Haline acıyıpta derdine etme isyan,
Şu ölümlü dünya üzülmeye değmez inan...
Her an ölüm bilincinin farkında olasın,
Emin ol yaşamı daha değerli kılarsın.