Soğuk bir mart gecesi Zeynep Kâmilde doğdum,
Çocukluk yıllarım da hep Fatih'te oturdum,
Ilk okul ve ortaya, bizim mahallede gitsemde,
Liseyi ben, bir başka muhitte okudum.
Üç kardeşim ve ben, neşeli yıllar geçirdim.
Bir an alsam başımı, çekip gitsem,
Mazeretim yolculuk olsa, gezsem...
Peşimden kimseler gelmeden kaçsam;
Ruhum ve kendimle baş başa olsam...
Çok uzun olsa yolum, yolculuğum,
İçimdeki sesle yoldaş olduğum,
Ellerin
Özledim seni çok zamandır yoksun,
Usulca elimi sarsın ellerin.
Tanrım seni kötülükten korusun,
Aşka Şükür
Sen, Tanrı’nın verdiği en büyük hediyesin,
Hayalimi süsleyen kanatsız meleğimsin.
Yaşamak nede güzel insan gelince aşka,
Burası
Bana anlattığın o yer nerede?
Pek dediğin gibi değil burası.
İçimden kalmayı istesemde,
Hiç unutulurmu, o bindokuzyüz Seksenler,
Yıllar geçti, hala aklımda o güzel günler.
Ahh o eski yıllar, zaman zaman aranıyor,
Son günlerde mazi, gözümde çok canlanıyor.
O zamanları görüp yetişemeyenlere,
Bilenler anlatsın, o yılları bilmeyenlere.
İşlerimi halledeyim diyerek sabahtan,
Arabayı hızla sürerek çıktım sokaktan.
Caddeye doğru sürdüm, lakin keşmekeşe bak!
Arabalar şehri işgal etmiş köşe ve bucak...
Aniden, trafiğin içinde buldum kendimi,
Farkettim sonra geri dönemiyeceğimi.
Ben, ufuklarda uçmaktan mahrum,
Kafesin içinde, mazlum bir kuşum.
Olsamda ömür boyu hapse mahkum,
Göklerde uçma hayalim var benim.
Göklerde, süzülerek uçmak varken,
Al kabartılı, dağınık, kirpi gibi saçlar.
Çıldırmış gibi bazen, Konuşurken saçmalar.
İşine karıştırmaz, Kızdı mı fena parlar.
Deha olduğu az çok, Dıştan görenler anlar.
Onlara sevginizi verirsiniz, size sadakat olarak geri öderler.
Iki sene önce taşındığım mahallede,
Bir grup köpekti ilk tanıştığım namlı çete.
Bizler apartmanlar da yaşayan insanlarız,
Köpekler işkal etmiş nasıl uyum sağlarız?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!