Eray Usta Şiirleri - Şair Eray Usta

Yalniz olmak kotu bir sey degil,
İyi bir sey de degil yalniz kalmak aslinda.
Ne cok sey yapiyor insan bilmeden bir basina,
Bir basina doguyor, bir basina buyuyor, bir basina uyuyor ve bir basina oluyor insan yattigi uykusunda.
İnsan hep yalniz yasiyor bu kalabaliklar icinde.
Yalniz basina sevdalaniyor,

Yeni yerler görüyorum,
Yeni sokaklarda yeni yüzler,
Gidilmiş yerlerin önemi olmuyor,
Ay bile sensiz sunmuyor yüzünü karanlığa.
Bu köhne sokaklara el değmemiş,
Elim hiç değmemiş gibi sanki sana.

Her sabah maviye uyaniyor Her sabah gunese aciyoruz bu aralar gozlerimizi Hep boyle mi oluyor mevsimler Kis gelmeyecek saniyoruz sanki Yalanci ruzgarlar getiriyor kokunu bana Kokun da yalan oluyor sonra bana Her mevsimin tadı başka Her ilçesi ve yüreğime kıyısı olan tüm topraklarda sen oluyorsun yine Yollarını kaybediyorum istanbulun Zaten yolu bulan ben olmuyorum Sürücüsü oluyorum bu hayatın Git dediğinde giden Kal dediğinde kalamayan seninle bu kocaman şehirde 2011

İstanbul yaslanmis,
Şakaklarinda beyazlar varmis.
Gunes saklamis rengini,yorgan sandigi bulutlara birakmis kendini.
Gordugum tek renk onunde durdugum evlerin lambalari,
Bir de hayali var yanaklarinin bende kirmizi kirmizi.
Gel simdi,

Tesadüf... Sen bunları tesadüf mü, Ve kuşun kanadını sırf sen mi gördün sandın... Şu karşı tepeler bile yan yana, gözlerimin yakınlığı kadar sana... Parmaklarımdan biri fazla, Seni sımsıkı tutsunlar diye, onlar bile çift aslında... Gözlerimi tesadüf mü sandın, Dalmışken uyandırmak istedin,yanarken söndürmek... Bedenleri tesadüf mü sandın,aşka yanışını... Ben taş olsam, Sen beni yakan bu ateş, Hangi su söndürecekmiş içimi, Aldığın; Etimden,dışımdan bir iki parça ateş... 14 Şubat 2012 EU

Tahtadan yapilmis uzun bir masa, Masada tabaklar canaklar, Bir de bardaklar bombos insanlar gibi duruyorlar. Sirtimda yanan kandil kadar, İcimi de yakiyor bu yasananlar. Sabahinda yesilliklerine uyandigim Guzel bir ege köyü, Sokaklarinda rengarenk ciceklerin actigi kasabalar, Salkimlarinda kendimi tartmadigim baglar beni cagiriyorlar. Sicak cayimi yudumluyorum, Ayaklarimi uzatmisim hamaktan, Sallaniyor basimda mavi gokyuzu, Toprak kokuyor az once uyandim ruyamdan... Eu 26 Nisan 2012

İnsanlari kullaniyorum
Mavi gozlerinden denizini
Yesil gozlerinden koyumu buluyorum
Acilarindan faydalaniyorum
Asklarindan adima siirler yaziyorum
Mis gibi yasiyorum hayati

insanlar ne güzel şeyler yazıyorlar,
aynı seviyi farklı dillerde anlatıyorlar birbirlerine.
ben sana seni diyorum,
sen beni çoktan sevmiş oluyorsun aslında.
yani sana bir şeyler yazmak için sarhoş olmam gerekiyor bazen..
ben şimdilerde ne sarhoşum ne ayık,

şairler birbirlerine benziyor hocam
şair ne demek istemiş diyorlar çocuklara
ben sana deniz ben sana mavi desem ne anlarsın şimdi.
ya da desem ki
soğuktu hava.
Sadece titriyordu dalgalar bedenim kadar

Sen açtığında kapısını balkonun,
Soğuk bir tren istasyonu geldi aklıma.
Bir gece sonra giden bir aşık,
Kokusunu bırakıyordu yastığına.
Keskin bir ten gibiydi nefesin.
Önümde kocaman dağlar,