Hayatın telaşından unuttuk şiirleri,
Seni düşünmediğim bir an bile yokken,
Bir anım bile kalmadi sana ait hayatımdan.
Telaşımdan unuttum seni,
Unuttum seni hayatın telaşından.
EU
Hayatta iki sey onemliymis,
Sen olmadan olmaz diyen bir eş,
Sen olmadan olmaz diyen bir iş...
herkes gider ama,
ben kalanlardanım aslında.
savaş çıksa, patlasa da bombalar etrafımda,
ben kalanlardanım savaş meydanında.
bekliyorum evet,
insan sevgiden ölmeyi bekler mi?
Her sabah maviye uyaniyorduk ya
Her sabah gunese aciyorduk ya bu aralar gozlerimizi
Bak yagmurlar gosterdi ince yuzunu
Ne zaman gorsem istanbulu ruyamda
Ya yagmur yagiyor
Ya sirtini donuyor mavilikler bu koca sehre ve bana
Her yerde seviyor insan birbirini,
Küçük bir kutudan,
Kocaman bir saray yapıyor kendine sevdasından,
Bu kıyılarda gezmek,
Kıvrımlarında deniz yıldızı toplamak gibi saçlarının.
Beş yol gösterseler,
Artık üşümüyorum onu anladım dün gece
Gömleğim ince kazağım ince
Yüreğim ince kaldı bu gece
O deniz kenarındaki ve tepe başındaki istanbul manzaralarında
Ve senin eteklerinde üşüyordum sadece
Şimdi üşümüyorum üşüyemiyorum
ağlamaktan başka bir şey bilmiyor gözlerim,
iki yakayı birbirine bağlayan köprüyü,
sanki iki yakayı ele ele tutuşturmuş gibi görüyorum her gün,
bir karşı kıyıdan bakıyorum,bir bu yakadan seyrediyorum seni.
gözümü kapallı tutmalarım,uykumadan değil.
içeride saklamamdandır,
Çıplak bedene kıyafetler var,
Ve ruhlarımıza elbiseler var renkli renkli.
Sana baktığımda, saçlarını görürüm kızıl güneş rengi,
Maviyle saklarım çoğu zaman kendimi,çoğu zaman gri.
Ağlayan gözlerime yağmur derim kandırım seni,
Ayaklarımda nereye ait olduğunu bilemediğim toprak parçacıkları,
Ve çimen kokusu kalır burnumda,
Saçlarına taktığım o papatya günlerinden beri.
Nehir kıyısında bir kaç küçük gemi,
Gözlerin var,ellerin elimde sanki,
Başımı kaldırdığım her yer İstanbul,
Her yerde esen kokun var sanki,
Seni bana getirsin mi bilmem,
Görsem mi seni eskisi gibi.
Çıplak bedenlere kıyafetler var da,
Ruhuma bulamıyorum istediğim rengi...
24 Mayıs 2012
Cogu insan nasilsa,
Benim de oyle kaderim aslinda.
Onlar gibi yuruyorum,
Onlar gibi yiyorum,
Onlar gibi sovuyorum hayata.
Gozlerin icindeki anlamlari cikarirdim, cekirdek cikarmak kadar basitti her sey,
diyorlar ki; yağmur yağıyormuş,
diyorlar ki; şemsiye lazımmış,üşümesinler yağmasınlar bedenime diye.
ayaklarımın ıslaklığından hasta olurmuşum,
öyle diyorlar birbirlerine.
sıcak sanmışlar geldiğim yolları,
hiç sevmemiş sanmışlar.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!