Eray Usta Şiirleri - Şair Eray Usta

Binalar beyaz,
Kapi onleri,
Arabalarin ustleri,
Kuslarin kanatlari bembeyaz simdi.
Gunesi bana hissettiren
sarkilar caliyor simdi radyoda,

bir masal kahramanı olamayacağımı bile bile,
hayallerimle heyecanlarımla oynuyorum şimdilerde.
kaybediyorum kimi zaman,
annemin yenisini alamayacağını bildiğim halde.
küçük hikaye kitapları okunurdu baş ucumda,
sırf ben o güzel uykuya dalayım diye

bir şeyler yaz diyorlar bana
yağmura neden yaşsın diyorlar
kar a soğuksun diyorlar utanmadan
ne zaman dönsem yüzümü ve ne zaman kapasam gözümü köprüler geçiyorum
yollar insanlar görüyorum
bu şehir oluyorum birden

Bugun neredeyim
Ve nerede olacagim bundan sonra bilemeyecegim.
Ellerine emanet ettigim sevdami, bu gordugun ilk tepenin eteklerine sakliyorum yine,
Hic cikmayan hayalin, bu istanbulun sokaklarinda,agaclarinda,
ve gezip tozdugumuz yollarda birakiyorum ne var ne yoksa.
benim gördüğümü görebilmen kadar

ne güzel sözler yazıyorlar,
benim yazacaklarımı önceden yazmış koca koca adamlar.
sana, seni sevdiğimi, iki kelimeyle anlattğım zamanlar geçti,
şimdi gel bir de gözlerime dal.
yağana kar,
kendine gül deme,

Aglama sen Burada yagmur dururken Burada ben dururken yuklu senin mi hakkin yagmak yere Sana uzatmak kollarimi Tasi beni demek ne zor Gectigim yollar bile musade etmiyor Kimin nereden vuracagi belli degil artik Kimin nereden yagacagi Adima bulut desem degil Adima ruzgar desem degil Deniz desem degil Adima ne desem ne koyarlarsa koysunlar adimi Susmak kolay degil Ama sen aglama Burada ben dururken yuklu Payina dusmez ne aglamak ne de yagmak Payina dusmez ne aglamak ne de yagmak bu koca sehre Kasım EU

İnsana,
Kendini kendine anlatan,
Ve baskalarina beni ben gibi anlatan,
Dostlari lazim insana.
Dogru cumlelerle,
Belki de susarak yeri gelince,

Herkes kendine bir pencere seciyor bu hayata bakabilmek icin Kimi boynunu one egiyor Kimi ayakta kaliyor Ben seni gormek icin gozlerimi kapasam yetiyor aslinda Belki bir uykuda Belki kapadigimda gozlerimi sana Penceremin onunde oluyorsun nasilsa İnsan gittigi yere penceresini de goturuyor Kimi dar kimi genis bakiyor bu dunyaya EU 2011

İstanbulda ogrenip hayati
Baska sehirlerde istanbulu yasamak olmuyor iste
Bir durus bir bakisi hangi sehir veriyor insana bu sekilde
İnsanligin universitesi olmuyor
Ve herkes bir gun pisman oluyor bu sehrin bir yerlerinde
Ve sokaklar kayboluyor anilarinda insanin

şu kapanan gözlerim,
bir tek seni gördüğünde açılacak sevgilim.
şu sana açılan gözlerim,
sana kapanacak en son gördüğüm sen olasın diye.
kokunu içime çekiyorum ki son olsun gideceksem eğer ölüme,
son bir defa öpmem lazım seni,