Kimisi gözleriyle kimisi aklıyla süzer
Ama herkes aklıyla görür.
Kimisi aklından, kimisi kalbiden geçeni yapar,
Ama herkes aklıyla hareket eder.
Kimisi gözlerini güzel bulur kadının,
Duran bir günde, tepede güneş, sürüyoruz toprağımızı
Yavaş yavaş dökülüyor yapraklar ve batıya giden poyraza katılıyorlar
İzleniyor herkes tarafından usulca, anlaşılana kadar etkisi
Yanaklarımda gezen su dağılıyor toprağa,
ve fidanlar meydana çıkıyor, çürümeye terkedilecek
Biz yinede geriyoruz ve salıyoruz kaslarımızı,
Bazen aşırılıklara kaçıyor insan
Ve yine o bazenlerden birinde,
bambaşka bir aşırıkla insan
Sadeliğe buğulu gözler ile dalıyor.
Ben bu sadelikleri severim en çok
Dünyada sarsılan çocuk
İlgi duyar çevresine, uzak
Yakındakileri kaybettiğinden belki,
mistik bağlarla bağlı olduğu
Bakıp durur ufacık merceğin içinden
Ve düşünür şunu
Akıttıkları kanın rengini almış,cübbeleri giyen adamlar
Tayin ederler kim kimdir
Her kardinalin hayalidir
Altından pullara tamah etmezler,
onlar zümrütlere aitler
Vatan en değerlidir
Mısır püskülleri dökülürken nar tanelerine, eğildiğinde sen
Ayın batısından gelir ışık saçması, uzaklara bakarken sen
Arnavut kaldırımında gezinir silüetler, birbirinin tıpkısı
Farklılıklar belirler belki de güzel olanı.
Tarla kuşları öter selvi ağaçlarının etrafında, kanat çırparken
Mektuplar yazmak istiyorum,
içinde aşk olmayan.
Anlatılacak fenalıkları bulmak zor değil,
içinde olmasamda Seneca gibi.
Belki doruklardan incelemeli,
yerdekilerin ne hale, nasıl geldiği.
Gözlerimin içine bakarsan, yalnızca bir yanımı görürsün,
yürüyüşümü izlersen farklı bir yanımı.
Günler geçirirsen benimle onlarca taraf görürsün,
yine de beni tanıyamazsın.
Yıllarca yoldaşım kalsan, yüzlercesini tanırsın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!