Cennetin gözü yükseliyor gözlerimin önünde,
bu nisan gününde
Dün 25 nisandı ve doğmuştu 19 yıl önce,
bir dönem sol yanım olan
Tortuları kaldığından
Ama nedense sanki antik çağdan kalmış bir moloz yığını
Arifler dergahlarında toplanmış
Çevrede ateş taşıyan kanatlılar dolaşır sanırlar
Ötelerinde bir nehir, kurumaya ramak kalmış
Sırtlanlar kol geziyor, akbabalar süzülürken yukarıda
Kanun, doğada farklı işler insanlardan
Arifler bilmezden gelir, yağma bitmekteyken bile
Kimisi gözleriyle kimisi aklıyla süzer
Ama herkes aklıyla görür.
Kimisi aklından, kimisi kalbiden geçeni yapar,
Ama herkes aklıyla hareket eder.
Kimisi gözlerini güzel bulur kadının,
Yaşamı izliyorum , Lord Henry gibi
At arabaları tırıs gidiyor etrafımda
Gökte kurşini bir hava var
Sıradan bir Londra günü gibi
Menekşeler taze yapraklarını açıyor,
parkta, herkesin aynı statüde yürüdüğü
Dudaklarım narin teninde gezinmek istiyor
O kadar temizsinki gök maviyken
İnsan şaşıp kalıyor
Kömür karası perdeyle örttüğünde, ipekten,
tüm o alemi, neredeyse el değmemiş
Kimi zaman aralarına girer parmaklarımın,
Sular akıyordu, bir ormanın içinde,
ve yaşıyordu insan-dostları beraberce.
Kamplar yapılırdı vadinin her yerinde, asla yakalayamadığınız,
kimi zaman da destanlar yazılırdı savaşçıların keskin gözleri ve parlak zırhlarıyla,
ışığını aydan alan.
Küçük-insanlarla festival düzenlendi ilk ve son kez, kinden uzak.
Kulaklarımı tıkadığımda,
ne çocukların koşuşturma sesleri var,
ne de yaprağın havada süzülüşü.
Gözlerimi kapadığımda,
ne sokağın lambası yanıyor,
ne de güneşin yansıması denizin üstünde.
Geceler sarar, örter her yanımı,
Korkutur beni, dünyanın binbir tarafı.
Daha yeni çocuktuk, rüzgar gibi savrulduk,
Şimdi gecelerde, yıldızlar gibi kaybolduk.
Duran bir günde, tepede güneş, sürüyoruz toprağımızı
Yavaş yavaş dökülüyor yapraklar ve batıya giden poyraza katılıyorlar
İzleniyor herkes tarafından usulca, anlaşılana kadar etkisi
Yanaklarımda gezen su dağılıyor toprağa,
ve fidanlar meydana çıkıyor, çürümeye terkedilecek
Biz yinede geriyoruz ve salıyoruz kaslarımızı,
Bazen aşırılıklara kaçıyor insan
Ve yine o bazenlerden birinde,
bambaşka bir aşırıkla insan
Sadeliğe buğulu gözler ile dalıyor.
Ben bu sadelikleri severim en çok
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!