Mezarlıktan içeriye giriyorum
Birden tüm vücudum irkiliyor
İlk kez geliyormuş gibi çekiniyorum
Şöyle etrafı bir süzüyorum da
İnsanlar kendilerince bir uğraş içindeler
Ortalıkta her yaştan insan dolaşıyor
Kimi mezarların üzerini temizliyor, yıkıyor
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
'VE LEYSELİL İNSANE İLLA MA SEA..İLA AHİRİL AYEH'- İNSAN İÇİN KENDİ KAZANCINDAN BAŞKASI YOKTUR..(Ayet meali)
Siz geride bıraktıklarınızın sizi hatırlamasını bekleyeceğinize, önden ellerinizle gönderdiklerinize baksanız daha iyi olur kardeşim. Zira pek çok varis giden yakınlarını bayramlarda bile hatırlamak istemiyor. Malum insanoğlu pek zalim ve çok nankördür.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta