Daha gücüme erişmeden
Her şey benim olsun diyen
Tam ağzıma götürüp
Karnımı doyuracak lokmayı
Vurup elimden aldı bir el
Hırkamı da dahil, o da yetmedi.
Sen gittikten sonra
Eş dost gelir teselliye
Hani üşümesin diye
Kardan adamın boynuna
Takılan atkı misali.
Dünkü gibi gene
Elinde kalem, çolpanı bekler
Ne hikmetse, galiba
Ona ilham verir karanlıklar
Olsun ki geceleri geçer bidar.
Ve dökülür kâğıda kendiliğinden
Aşk âlemine intikalim
Sanırım ki geç değil
Olsun ki çoktan tükenmiş
Kumu; kum saatinin
Yine de geç değil
Çünkü ben henüz
Sellere kapılmışcasına
Birbirini çekip çekip sürükler
Az ileride yılları oluşturan saniyer.
Dolu dolu değerlendir her tanesini
Yoksa!
Yalvarıp yakarsan
Ben de sen gibi şehit anasıyım
Anlarım halinden
Nefes kesen düğümler
Peyda olur boğazında çözülemeyen
Kor parçaları fasılasız kopar
Kopar da yüreğinden
Dim dik duran omuzlarıma bir nazar atın
Rütbeleri görürsünüz
Sığmadı ki tamamı
Bir çoğu daha yüreğimde saklı...
Bağrımdan kopan parçanın yerine
Uçuyordum yükseklerde çift kanat
Bir kuş misali
Kendi gücümün zirvesinde
Pür neşe gamsız ve de
Mutluluktan elbette
Uçuyordum durmadan
Akşam olup ta ezan sesleri
Gök kubbede yankılanırken,
Tatlı bir telaş başlar
Bir başka bereket yağar
sanki göklerden.
Yağmur, hayat veren
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!