Bir dağa tırmandım kaldım
Şu dünyada bir başıma saplanıp
Koskoca bir hiç uğruna saplandım kaldım
Şu dünyada bir başıma bakınıp
İnemedim de o yerden
Sevgisizliğimden açıldı
Bir boşluk saçıldı
Bir can yüreklerimde yandı
Savaş açılmışçasına dağlayan kalbimi
Ölüm fermanı açtı kalbimde
Mısralarıma seni yazdım
Dayıcığım dediğim her bir satırda
İlmek ilmek sevgimi işledim
Dayıcığım dediğim her bir satırda
Sen annemin kardeşi değildin sadece
Saatler geceyi sardı
Yine yoksun yanımda
Bekleyişlerim ruhumu sardı
Yine yoksun yanımda
Oysa sarsam kollarıma
Sevdaya yar olduk
Öldük sandık dirildik
Nefes alamaz duruma geldik
Depresyondayız şimdi ey insan oğlu
Ne sevdalana biliriz
Engelliyim diye dışladılar hep beni
Engelli adayı olduklarını bilmeden
Dik duramıyorum diye kedi köpeğe benzettiler beni
Engelli adayı olduklarını bilmeden
Hep ağlattılar hiç utanmaksızın
Kimdir diye sordular seni bana
Kimi zaman abi kimi zaman baba olan meleğim
Yardım sever koca yürekli adam
Diyebildim sadece dizelerimin sahibi sürmeli gözlü meleğim
Adını nede güzel taşırdın melek olmadan
O salınan ağaçlar,
Oksijen ve mis gibi hava verir.
Yemyeşil çimenlere çiçek verene şükür olsun
Ne güzeldir doğanın güzellikleri
Çiçekler mis gibi kokar,
Bir pasta geldi önüme
Aydınlığıyla ışık saçtı gözlerime
Rüyalarda ki gibi dilek tuttum düşlerime
Işık saçtı neşeyle yüreğime
Şu hayatıma mutluluk saçan doğum günüymüş meğer
2 asır geçti
3 yılın ardından
Ne aşıklar var oldu
İlk yılın geçmiş aşıkları
Seni seviyorum diye bilmekti
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!