Gel üzülme ey gönül, ne ayak ne kol engel.
Ne aşılmaz sarp dağlar, ne geçilmez yol engel.
Dünya bir geçici han, bu hayat bir imtihan;
Seni haktan saptıran imkânları bil engel.
Bazen hastalık sağlık, bazen sağlık hastalık;
Bazen sıhhat selamet, bazen para pul engel.
Kapatmasın ufkunu gölgesi zirvelerin, Olmasın yüreğinde hakikate çöl engel.
Ne engin deryalardır ne çağlayan ırmaklar;
Ne kaynayan volkanlar ne duman ne kül engel.
Bir ibrettir kâinat, her ne varsa âlemde;
Hakkı göremeyen göz, şükretmeyen dil engel.
Beka yürüyüşünden uzak koymasın seni,
Aş nefis engelini, heveslere ol engel.
Dünya nimetlerine sahip olmamak değil,
Hayatın hikmetini bilmemek asıl engel.
Ekim 2012
İlyas MemişKayıt Tarihi : 19.6.2023 11:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!