Enfal Törün Şiirleri - Şair Enfal Törün

ben böyle dostları seviyorum işte
gönüllerin bir huzur bahçesine açıldığı
içinde musiki olan bir kahve sohbetinde
zamanın kıskanarak bir köşeden baktığı

Enfal Törün / Karşıyaka-İzmir / 24.05.2007

sözüm ona hep sevdin beni
ama hiç kulak vermedin bana
pişmanlıklar içindesin şimdi
tam ben savrulduktan sonra

Enfal Törün/ İstanbul / 10.04.2008

Hep ılık güzel baharları düşlerken
uzun soğuk kışlar girdi araya aniden
hala anlayamadım neden gittiğini

ara sıra gider bakarım uzaktan
düşler kurduğumuz o çay bahçesi yok şimdi

Alıntı şiirler
romantik mektuplar
o bildik ezgiler
senin olsun hepsi istemem
fırtınalar kopardı içimde eskiden
seni düşündüğüm her an

Bu güzel akşamı bırakıp gidemezsin
aklın kalır az önce batan grubun ardından
neydi o renk cümbüşü sulara akseden
tatlı bir rüzgar eserken
ya etrafı saran akasya kokusu
bütün bunları bırakıp gidemezsin doğrusu

ince nazik hoş adamsan
hele bir de şair ruhluysan
ama yoksa cebinde paran
uzaktan severler seni
övgüler düzerler üstelik
kaba saba boş adamsan

hani yazmıştım ya hatırlarsın
sana gelecektim bu baharda
şu karlar erisin yollar açılsın
ama kış uzadı bizim buralarda
sözüm söz mutlaka geleceğim
az sabır benim sevdiceğim

nerdesin güzel dostum benim
yarenlik ettiğim canım sırdaşım
başımı göğsüne yasladığım
maskesiz dolaşan hayatımda

Enfal Törün Karşıyaka-İzmir / 24.08.2006

Mum ışığında soframız
kadehlerde şarabımız
dönerken gramofonda
o bildik şarkımız
yanak yanağa dans ederiz
sonra da mumları üfleriz

İçimde kocaman bir sevinç
iyi bir şeyler olacak hissediyorum
ister misin piyangodan para çıksın
çıkar mı çıkar yani umuyorum
kim bilir belki de sen ararsın
yok yok sen aramazsın