Ben seni elif gibi sevdim
Dimdik
Eğilmeden
Ezilmeden
Bükülmeden
Büzülmeden
Adı büşraydı
Henüz onsekiz yaşındaydı
Gözleri kömür karasıydı
Çok güzel bir kızdı
Ama maalesef eroin bağımlısıydı
Eskiler ne güzeldi, eskiden her şey anlamlıydı
Yediğin yemeğin, içtiğin suyun tadı bambaşkaydı
Oynadığımız oyunlar bile on numaraydı
İnsanlar temizdi, özdü, gerçekti, saftı
Aşklar bile samimiydi, hakikiydi, yalansızdı
Dostluk, arkadaşlık, kardaşlık, had safadaydı
Bana geceleri sevdiren vefasız…
Sen rahat rahat uyurken
Ben gecelerde sürtüyorum
Gecelerde tek dostlarım köpekler
Köpekleri çok seviyorum
Satmıyorlar, nankörlük yapmıyorlar, seveni terk etmiyorlar.
Terkedip gitmen oldumu şimdi
Beni ateşlere atmana ne demeli
Kör kuyulara sürüklemen
Beni yaşarken öldürmen ise, akıllara kardı
Yürüyecek derman bırakmadın
Gidesim var çok uzaklara
Hatta dönmemek üzere bir daha
Zulmün olmadığı bir yer var mı acaba
Mazlumun ağlamadığı bir ada
Ve hatta insanın olmadığı bir coğrafya
Ne güzel olurdu insansız bir doğa
Bazen
Sözlerin kifayetsiz kalır
Tıkanırsin konuşamazsin
Yeyip içemez
Sabahlara kadar uyuyamaz
Ne yapacağını nereye gideceğini bilemez
Gök gürledi arka arkaya
sanki kıyamet koparcasına
Aklıma sen geldin bir anda
korkardın gök gürültüsünden
korkunca sıkıca tutardın mosmor ederdin elimi
Gök gürledikçe sarılman sertleşirdi



Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!