Ender Selvi Şiirleri - Şair Ender Selvi

daha küçücüktüm,bundan yıllar önce

sen büyüttün beni canım ögretmenim

sabahlara kadar egittin,beni altın kalbinle

yanlızlıklara savaş açabilseydim eğer
tüm aşkımla kükrerdim sevdiğimle beraber
kalleşlikler içinde kalsamda ey dost dediğim eller
yanlızlıklara muttarip kalmışım,nerde kaldı beni sevenler.......

kasım ayının son deminde,bir bahar yeli ğirdi düşüme
alıp götürdü dünüme,mazide sakladıgım sadeliğime
bir meltem yeliydi aslında,kalbimin orta yerinde
titrek vede ürkek,hayallerim canlandı içtenliğiyle
bir hazal türküsü söyletti buharinin, efsanevi mizaç perver dizesiyle
dünümde sakladıgım karanlıklar,doldu heybetli mecaliyle

Ay çıkmadan,yıldız düşmez imiş

Düşünen düşlerini boş yere ezmez imiş

Dünlerdeki yılgınlık,yarını hiç görmez imiş

ğüller içinde ğün arıyorum
aradıgım ğüller içinde inliyorum
kimi hekpare,kimi tarçın başlıklı
kaderimi ömrümden içiyorum
of bile diyemiyorum
bittikçe bitiyorum

içimde çiğsi çiğsi bir nem var
tepemde ğüneşin altında yagmur yagar
bitkin olsamda ne yazar
içimde fırtınalar içimi yakar
yangınlıgımdan olmasa azdıkça azar
mayısın büyüsünden olsa ne yazar

yalın yazılar la, heyalan lara kapılmış gitmek teyim

istemedigim durak,sevmedigim kaprisler içine girmek teyim

içimde uhde,ahde vefa,ne varsa silmek teyim

içimde çiğsi çiğsi bir nem var
tepemde ğüneşin altında yagmur yagar
bitkin olsamda ne yazar
içimde fırtınalar içimi yakar
yangınlıgımdan olmasa azdıkça azar
mayısın büyüsünden olsa ne yazar

yeni bir gün başladı
sabahın şevkiyle
tebessümler içinde
yalnızca merhaba yalnızca selam
hoş eda
bir söz

ey gönlündeki güzele söz söyleyemiyen
ey kahır şerbetlerini ırmaklara salı veren
ey mutluluk oruçlarıyla avare yaren
ey kınalı sevdiğinden haber bekliyen

yine sadelik ateşiyle avare,nacar kaldın