Herşeyin iki yüzü vardı. Buyüzden yüzümüzü ne yöne döneceğimizi bilemedik. Bildiğimiz tek yön, içimizde ki gerçeklik olsada herşeyin ikiyüzü yansıdı sahtelikle gözlerimizin içine.
İçimizden aldığımız ışığı, hiç söndürmedik gözlerimizden.
Görebildiğimiz tüm yansımadan, en gerçekliğe ulaştık sonsuzluğun izlerinden.
Tüm yansımalardan, yaşamanın tek yönüne sarıldık.
Işık varsa içinde, aydınlıksa bakışın , bakışının aydınlığıdır yüzüne yansıyan.
Nice ışıklar var ki; bakışımız için yanan.
Hayatın kendisi yansır, ışığın olur yaşamak.
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta