Yine akşam çöktü, yine karanlık, yine bomboş gönlümün sokakları.
Ama bu sefer eskisi gibi değil, bu sefer önceki terkedişlerin kadar koymadı gidişin.
Boşluktayım sadece,
Ne hüznüm var diyebilirim, ne huzurum.
Yaşanılanları artık hatıra olarak bile göremiyorum, sadece tecrübe oldu bana kattığın. Kinim yok, kızmıyorum; kızamam da zaten, bende sadece bir hiçsin artık. Sadece bir hiç ve ben nihilist değilim! Kendine iyi bak en yakın yabancı, sen çoktan unutuldun....
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta