Ne kadar vefasız arkadaşlarım varmış
Zor günümde hepsi oldu yaprak dökümü
En vefalı dostlarım ayaklarımmiş
Yıllarca taşıdılar bütün yükümü! ..
Aydınlık bir günümü karartmadılar
Bir tel siyah saçımı ağartmadılar
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta