Ruhunu okşar insanın bülbül sesi.
Unuturuz dünyada olduğumuzu,
Sevmez bülbül istemez altın kafesi,
Yavaş yavaş görürüz solduğumuzu.
Avutur bizi aldatır hayat.
Bile bile aldanırız biz ona.
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,