Kabuklarını soyup içimdeki senin
Öyle yaslanırdım sırtına
Beklide seni diğerlerinden ayırtandı
Bir taştan veya yaşlı bir çınardan
Daha dost olman
Sırtın dayanmasıyla bitmiyordu
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
