Köyüme her fırsatta gider, gezer, dolaşır, eş ve dostların hatırını sorar, onlarla sohbetleşir, güzel vakitler geçirirdik.
Devam mecburiyeti olmayan üniversitede öğrenci olan yakınım E.Yöremizdeki büyük bir fabrikada çalıştığından ve sorumluluğu olmayan biri olduğundan okulunu bitirmek gibi bir gayreti de yoktu. Üniversitede uzatmalı okuyan yakınım E.okulu, uzattıkça uzatmıştı. Köye her gidişimde E.nin okulunu bitirip, bitirmediğini soran, Halit Emi; o sene yine köye gittiğimde, hemen bana ilk sorusu; ”E.efendi acep okuli bitirdi mi? olurdu. Ne yapsın adam bu kadar uzun süre tahsil yapılır mı diye düşünmüş olmalı.
Bende;
“Hele okuyor, inşallah önümüzdeki seneler mezun olur.”derdim.
Halit Emi; gözünün birini biraz büzdü, aurtları boş, ağzında dişleri yoktu. Çenelerini sıkıp;
“Hımmm.”dedi.”Maşallah, her hal en eneyisini ohir hemi.”dedi.
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta