En iyi arkadaşım Şiiri - Gülçin Aksekili

En iyi arkadaşım kendim
Sorularımın cevaplarını benden doğru bilen varmı
Uzun uzun laflarız efkar dağıtırız
En iyi sırdaşım kendim
Zorlukları birlikte aşarız
Uçurumun kenarında benden başka kanat varmı
Uçarız tam düşecekken güneşli gökyüzüne
Beni benden iyi anlayan var mı
Hasret değilim ki bir dost sözüne
Herkesin telaşı kendine yeter zaten
Kendimi severim, kendimi bilirim
Beni benden iyi bilen var mı
Kimi öyle der, kimi böyle kulak asmam
Onların elbet sevdiği şeyle vardır, sevmediği şeyler
Herkesin bir tabiatı var
Herkes kendi tarzıyla güzel
Kınamamayı öğrendim insanları bu saatten sonra
Keşke daha hoşgörülü olsaydım eskiden de
Daha çok mutlu uyandığım sabahlarım olurdu
Çok önceden barışırdım kendimle
Zamanı değilmiş, yahut vakit olmamış
Dünden yarına gider içimde bir ben
Daha sağlıklı akar kanım damarlarımda
Her güne bir özlem duyarım kollarımda
Özlemekte güzeldir
Özlemek dedim de insan güzellikleri özler
Sevdiklerini ve sevenlerini özler
Kendimi de özlüyordum bir zamanlar
Şimdi artık o benim, keyfim yerinde
Ben bana aitim kavgam yok kimseyle