Saruhan'a;
Ey sayısız boşluklara ve sonsuzluklara bir bir mermer gibi düşen, odalardan, adam!
Ve ey topal haliyle fersah fersah fazla koşan, fersah fersah koşmuşlardan, adam!
Niçin ağlarsın?
Bu kaldırım taşları insanlar oturup ağlasın diye değil.
Ey adam!
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta