En çok yalnızlar vurulur karanlıkta
Bir kolda Azrail uşakları, diğerinde terk edenlerin kokusu
Dindirmez acıları, mehtaba fırlatılan kadehler
En çok yalnızlar vurulur karanlıkta
Sahipsiz bir gecenin sahibi olur sessizliğin uğultusu
Sarılıp sarmalanmışsa kefene mutluluk, atılmışsa düğüm üstüne düğüm
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta