Emsalsiz Dingindir Kin Şiiri - Kasım Kob ...

Her şeyi elinde tutamaz, zamanın akışında kişi,
Ne kalbini, ne zayıflığını, ne de kudretini.
Bir an kanatlandım derken, düşer haç gölgesi,
Sevinçle sarıldım derken, böler neşeyi,
Birliklerin her lahzası, garip bir şenliktir sanki.
Emsalsiz dingindir kin.
*
Askerlik gibidir hayat, silahsız ve çıplak,
Özenle giyinir, yazgısı bambaşka bir yasak.
Fayda etmez ki onlara, erken saati sabahın,
İnsan onlar çünkü, gecelerde başıboş gezen.
Bu kadar gözyaşı yeter, anlat artık ömrümüzü.
Emsalsiz dingindir kin.
*
Teselli oldu aldatıcı hislerim, yaralarım kanayan,
İçimde belirmiş acemi askerin derdi, ayrı takımdan.
Biz yaşarken anları, izlerler fark etmeden,
Ördüğüm sözcükleri, tekrarlayın arkamdan.
Yittiler çabucak, büyük gözler uğruna,
Emsalsiz dingindir kin.
*
Bol zaman var şimdi, kavramak için hayatı erken,
Hep birlikte sabaha dek, gönlümüz şenlensin.
Büyük bestelere, ne çok mutluluk gerek,
Bilmeli ki, ne korkunçtur pişmanlıkla bayılmak.
Ne de düşmeli, gitarın sesine çok hıçkırık.
Emsalsiz dingindir kin.
*
Boğmasın seni kedere, o eşsiz öfke,
Açmasın kalpte yara, o eşsiz öfke.
Kalıcı olmasın insanda, o eşsiz öfke.
Nefreti dahi aşar, vatan sevgisi,
Döktürmesin yaşayana gözyaşı, o eşsiz öfke.
Eşsiz dingindir kin ise,
İkimizin nefreti dahi, aynı şekilde.