Biz bir deli ormandık seninle
Sonra vurdular belimize baltayı
Dallarimızı budadılar,
Bozdular kovuklarımızdaki serce yuvalarını…
Hey gidi hey…
Denize yakındır kıtaya uzak olanlar
Bir duman hücresinde çehresi yabandır yaban
Buz tutmuş vicdanı şefkatten sayanlar
Tenleri kutupta bir kalın kabandır kaban
Gel dostum gel duman olalım
Ekonomi harab olmuş, dikmiş teslim bayrağını
Sende keyif çakır hala, kaşıkla dur kaymağını
Vatandaşta moral sıfır, çayla simit herşey tıkır
Meteliğe kurşun atar, bak tam takır kuru bakır
Ve bir veda busesiyle kapatmak olmaz
Hırçınlaşman fayda etmez yetiş kendine
Dolaş bağlarını gönlünün tepe bayır
İnanmasan da kendine bir kelime
Ne heyecanlar büyüttüm ben
Tamiri ne mümkün
Şimdi derinlere açılmış bir yarasın
Ahdim nafile unutmaya, adını
Öksüz bir düş kalsın varsın dedim
Varsın bu nilüfer de senin çölünde açsın
Aynı sabahlarda uyanıp sulamasak ta manolyayı
Dünya dediğin nedir ki, bir avuç toprak
Kanla beslenir, yutar seni de birgün
Kimine çöl olur, kimine gür otlak
Yayladaki sürüye katar seni de birgün
Övünsen de nafile ceddinle atanla
Avucundan su içtiğim bir çeşme vardı
O ne ihtişamlı bir akıştı, çatlayan toprağa inat
Düşlerim akıyordu oluğundan
Ve ben içiyordum ellerinden kana kana
Aşinasıydı bu patikalar, bu keçi yolları
Düşmüş aşkın ağlarına
Kıvranmaktadır balık
Hey balıkçı çek ağları
Hey balıkçı çek ağları
Kıvranmaktadır balık
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!