Emrah Kılbaş Şiirleri - Şair Emrah Kılbaş

Bıgün ayın 10’u
Bir yaş daha yaşlandım,
Ama yadırgamıyorum artık..
İyiki sizin için doğmuşum….

Ayın dokuzu bitti Onu geliyor,

Aklımdan çıkmayan çocukluk şarkım…
Yağmurda sahilde yürüdüğüm Kadın…
Sen sevdin şımardım yolda bıraktım…
Haziran Bir ve hiç Unutmadım…

Kız Kulesine Bakışımız vardı.

Şimdi gittin...!
Dört gün misafirimizdin...
Etinden sütünden faydalandık...
Ve şimdi gittin..

Seneye yine gel...!

İnsan 30’undan sonra arkadaş yapamaz kendine...!
Karı olur, koca olur,çoluk çocuk olur...
Tarakların bozuk ise metresin olur.
Ama otuzdan sonra arkadaşın olmaz...

İyi bir dost bulursun ama yaşı senden 10-15 fazla olur...

Şehrin bozulan mimarisi...
Gözlerine vuruyor iken...
Seni bırakıp gitmek...
Biraz sancı biraz keder...

Demir parmaklık ardındaki sensizlik gibi...

Ne bahtsızdır tarihin senin ayasofya...
Gaza ile alındın, gittin güle oynaya...
Şimdilerde açıksın kimbilir acep niye...
Kopar maskenin ipi çıkar bu foya....

Sevdasını çektiğim gurbet elleri..
Masal misalı gönlüm sayfanda kaldı…
Birgün döner sana gelirim diye..
Aklım fikrim kayalıklı yolunda kaldı..

Yolların uzak yolların ırak,,

Telaşına baktım koca dünyanın;
Kimi bir parça aş, kimi koca leş peşinde…
Derman arayan dertler tanıdım…
Kimisi kuru kimisi yaş peşinde…

Yiyeceğin bir lokma giyeceğin bir hırka…

Aliyi dost belledim
Şimiri düşman..
Burası ermeydanı
Ölürümde yine kaçmam

Yüreği yangın olan

Fırsat buldukça kaçarım Anadoluya…
Havası başka suyu başka…
Yolları geçerken hızla….
Dağın başka taşın başka…

Tren rayları görürüm bir vakit..