Efe Berke Saptar - Empedokles'a Bir Elem ...

Yürüyorum bir gece ayaklarımı yakan asfaltta.
Yalnızlığımın çölünde suya sokuyorum ellerimi, öylece.
Ve başlıyorum senden geçen köprülerde biriken karları kazmaya…
Bazense Konstantinopolis treninde yuvarlanıp gidiyorum gönlümce.
Sesini her duyduğumdaysa sevgilim,
Yangınlarımı dağın en tepesinde kargaların bağırmalarıyla tertipliyorum.
Parmaklarının gölgelerini görüyorum kirpiklerimde,