Emin Barut Şiirleri - Şair Emin Barut

Büyülü gecelere sığındım çaresiz
Kumsallarca gönlüm oyuk
Ötesinden çağırılmışım karanlıkların
Bir meçhuldur giden yollar
Her şey açık bir sır mı var?..

Yalnızlığım filizlenmeye başladı yine içimde
Buz gibi bir soğukluk bu, yüzümü tırmalayan
Aydınlık sabahlarım karanlıklarla mücadelede
Sonunu görmediğim dertlerimin başlangıcı kim?

Sunduğum çiçekse sevgi enverinden
Yapaymış gibi koklama onu
Bil beslendiğini özenle

Yel yel esiyor hayalin karşımda şimdi
Seni seyrediyorum duygularımda bir ateş gibi
Altından bir hançer sanki parlıyor gözlerinin rengi
Sevgilim Sen ne kadar güzelsin?

Bütün gece seyrettim, uyuyordu sevgilim
Göğsünde birleşmişti, öpülesi ellerin
Öyle masumdu yüzün, sanki o an bebektin
Bulutlarda dolaşan bir melektin.

Anlayabilir misin özlemlerimi
Gözlerim yalım bakıyor. Dolu
Seni kurşuni bir akşam üstü kaybettim
Acılarımı sabaha taşırcasına.

Gülerek baktığım gözlere yaşlar dolmuş.
Sımsıkı tuttuğum ellere buzlar konmuş.
Seni böyle bilmezdim, söyle sana ne olmuş.
Simsiyah saçlarına nasılda aklar dolmuş.

Umuda yelken açtığım gün bugün
İçimde deniz aşırı uzaklıklar var
Bir nefes gibi soluk alıyor
Soluk alıyor

Ağaçlar son yapraklarını dökmüş
Hüzünlü bir Kasım günü üşüyor
Ne güzel oynaşırlardı yapraklar
Sevgileriyle daha dünü

Yüreğim kan ağlarken yazdığım bu satırları,
Gözlerim andırırken hüzünlü bir pınarı,
Sevgilim affet beni suç, günah bizim değil
Silinmez alnımızdan kaderin yazdıkları.