Emin Barut Şiirleri - Şair Emin Barut

Öyle bir gittin ki gelde bana sor
Geride divane mecnun bıraktın
Bilsen nasıl çöktüm gittin gideli
İyiye güzele hastet bıraktın.

Sararmış kağıtlarda yarım bir şiir,
Bestelenmemiş bir şarkı gibiyim.
Karanlık gecelerde doğmamış mehtap,
Sensiz, ışığı tükenmiş bir yıldız gibiyim.

Ne zaman yağmur yağsa
Tutar içim ağlar
Bir yalnızlıktır başlar
Özlemin büyür de büyür

PERİLİ EV GİBİ

Kahırla menevişleme güzel gözlerini
Unutacaksın...
Yağmurun gözyaşı olduğu kuru dallar
Göğüslerinin uçlarında mı gezindi

Fırtınaların ıslıklar çaldığı bir gece
Yağmurların şimşekler içinde camını tıklattığı an
Beni düşün beni an
Fırtınalar senli özlemlerimi

Şairin ağladığı bir an vardır
Ki,
Güller başını eğer
Duruverir zaman
Mehtabın şavkı kararır

Şairin dünyası bu
Kötülüklerden çok uzak
Denizin ağacın meyvesi bu
Gök yüzü mavi suları berrak...

Ben toplum yarasını azat ederim
Duy ki utanca buğul
Kapatma yüzünü sakın
Çok saydam kirin görüküyor
O hain parıltıda gözlerin

Yokluğunda her taraf duman dumam
İçimde deli deli karanlıklar oynaşır
Buralardan kaçıp gitsem nereye ki
Her hüzzamım gelip seni anlatır

Sana bir şiir yazdım
Aşkımızı dile getiren
Süslemek için güller kopardım
Her birini bir bahçeden.