Fabrikalar duman, meydanlar dar;
bir el “ulus” diye yükseltti bayrağı.
Ama ekmek diyenin ağzına sürgün,
sesine cop, grevine karanlık sokak düştü.
“Ulusal çıkar” dediler,
kasalarını çıkar diye sakladılar.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta