Ey ömrüm gittin de kime vefa dedirttin
Sönmeyen bir yaraya merhem mi sandın
Adın kadar ezberinde olan bu aşkı
Kine bulayan bir sevda yanağına astım
Kanım soğuk kanatlarım kırık
Gecelerim sıratlardan geçip geldi
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?