Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
''Sahte gülüşlerle
Başka bir kimliğe bürünüyorum
Unutulmuş insan sesleri gibi
Gitgide uzaklaşıyorum
Ait olmak isterken, hep emanet oluyorum... '''
Tebrik ederim, çok anlamlı ve etkileyici şiirinizi, beğenerek okudum.Tam puan.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta