Neyimiz var, netimiz yok kalır dünyada,
Taşıdığımız şu can bizde emanet.......!
Götüreceğimiz fazla değildir asla,
Üç beş arşın bezkefendir oda emanet.
Sayğıda kusur etme, sevgide talan,
Her şey gerçek görünür oysa ki yalan...!
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Emanet-Enaniyet
Ayaktaki ayakkabı, sırttaki gömlek, emanet
İnsan vücudundaki el ayak her şey emanet
Bilmem ki nedendir, kullardaki bu enaniyet
Her şey, her şeyi yapan Allah’ındır emanet
B. TUNCA/25.10.2000-16.37
Gurbeti en aci cekenlerdensiniz ve ballanmis duygularla anlatiyorsunuz
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta