Emanet Şiiri - Hacı Öztürk

Neyimiz var, netimiz yok kalır dünyada,
Taşıdığımız şu can bizde emanet.......!
Götüreceğimiz fazla değildir asla,
Üç beş arşın bezkefendir oda emanet.

Sayğıda kusur etme, sevgide talan,
Her şey gerçek görünür oysa ki yalan...!
Bir tek adındır şu asumanda kalan,
Kula kulluk yakışmaz ki kulda emanet.

Ne söylersen söyle, gönülden dile,
Elinden geldikçe sen iyiylik eyle,
El iki söylerse sen birini söyle,
Hakim ol diline derim dilde emanet.

Şu şer dünyanın iyisi, kötüsü bitmez,
Vakti gelmeyince kul göçün yüklemez,
'Hacım, der gurbette şafaklar sökmez,
Durduğun yer, doyduğun yer oda emanet.

Hacı Öztürk 08/06/2003
LİBYA

KAYDEDEN Hacı Öztürk