Zübeyir Daras Şiirleri - Şair Zübeyir Daras

Hangi rüzgâr attı beni buraya?
Toz duman içinde kalışım niye?
Bu yıkıcı hasret nedir içimde?
Götür beni rüzgâr aldığın yere…

Gurbete mahkûmum, ne gelir elden,

Sensiz güneş doğmak nedir bilmiyor,
Yaşamı zor ettin Allahsız kadın.
Hırsımdan çatlarım kahrım dinmiyor,
Dünyamı dar ettin Allahsız kadın.

Diline dolanıp batsın yalanın,

Sen beni bırakıp gittin sevgilim,
Terk edilmişliğe katlanıyorum,
Hiçbir şey yok gibi birde sevgilim,
Nasılsın diyorsun; alınıyorum.

İyiyim desem hiç inanır mısın?

Sevda dağlarında yalnız gezerken,
Sümbül sordu ne işin var hey eren?
Bilmez miydim bu dağların yolunu,
Sor, söylesin beni sana kardelen.

Ey bülbülüm boşa gezme dağlarda,

Siz yareme el sürmeyin tabipler,
Söyleyemem nerem nasıl yanıyor,
Sizde değil bu yareye çareler,
Felek benim direncimi sınıyor.

Ben derdimi satırlara yazamam,

BİR TAS ÇORBA

Kaybedilmiş hayallerin insanlarıyız,
Kimse bilmez boşa akar aşk pınarımız,
Sen yaralı, ben yaralı, kim kime çare?
Bir tebessüm, bir muhabbet bu yeter bize…

Kalbimde ebedi sensin a yarim,
Sevgine eş olmaz alemde gelse,
Aklımı salarım; deli gezerim,
Seni yüreğimden alamaz kimse.

El oğlu yar diye sarılsın dursun,

Herkesin suçunu bir bir alnına
Su Tanrım sıralayıpta yazsaydı
Nice nice kostaklanıp gezenler
Utanıp girecek delik arardı

Duyduğuyla dostlarını kınayan,

Atın bombaları atın!
Filistin’e, Irak’a, Afganistan’a.
Atın bombaları atın!
Yetmez;
İran’a, Lübnan’a, Türkiye’ye,
Atın, atın! ...

Karacoğlan koca Veysel,
Sizi özüm biliyorum.
Topraktaki kökünüzden,
Sürdüm aha geliyorum.

Ölçüleri taşırmadan,