Elveda Madam Şiiri - Dursun Özden 3

elveda madam

merhaba demeden daha
'elveda' dedi, bu son nefesi
ah can! günaydın salı-ertesi
gün dönümü-kırmızı pazartesi

pera, adanalı osman'ın posta adresi
eftalya ile el ele yürümekti tek meselesi
işi-gecenin boyalı fesi-yanık galata kulesi
oktay ile troçki evi tokatlıyan tanık, öncesi

sansaryan sanık, o düşünce suçu, işkencesi
içinden su akan, o manzum istanbul hikayesi
ah! beyoğlu, sen ki; her gece bir şenlik küresi
martı çığırtkanlığı, yitik, yasaklı kuşlar gecesi

o gece, yazılmamış hüzünlü şiirin, son hecesi
sevi suyu taksim-maksim-terkoz-sebil çeşmesi
cam cama değil, can cana içilen, dost kahvesi
he heyde-hey hey! ve burası-agora meyhanesi

çalgıcı madam gizi-çiçek pasajının güleç neşesi
'sol' anahtarla açılan, hoş sohbet, sofra melodisi
'si bemol' ağlayan; o akordiyon-cümbüş kasidesi

küçüksu-kandilli gömütlüğünde, sonsuzluk uykusu
çapkın-taşkın mualla şerefine iç-bir kadeh soğuk su
göksu sefası, balıkçı-partizan ahmet’in, sebil sofrası

safiya nefesi-müzeyyen efesi, sarhoş gecenin sırrı bu
duyduğunuz ilk çığlık, son şafak türküsü, uyan borusu
oysa; sevda tepesi, çıldıran fay hattı-bu kent, bir pusu
aşkla, son veda; lavanta güzeli madam anahit kokusu

dursun özden