Gamsız uyuklayın dostlar
Irgalamasın sizi bilinçsiz hiçlik
İstife çekin ruhunuzu
İzin verin ilhamınıza
Koşsun zihininizi ayartmak için defne taşlarının arasında.
Söndürün ışıklarını iklimin
Uyuyun kayalıklarda
Selamlayın yıldızları
Üzülün şiire
Çünkü can çekişiyor koca çınar
Yalnız
Hissiz
Sahipsiz
Onu kucaklayacak fuzuli’si yok mallarme’si yok artık
Ah zavallı
Ne sen varsın
Ne de mirasının varisi
Kim hatırlar
Gençliğindeki asiliği
Hani hatırlar mısın?
Soylulara , krallara hükmettiğin günleri?
Ah tanrıçam
Veda vakti
Kapat gözlerini
Ağlatıyor
Beni,
seni bu halde görmek.
Kayıt Tarihi : 20.4.2020 10:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Do not cry your unconscious nothingness.
Stack your soul,
Let your inspiration,
Run between the bay stones to seduce your mind.
Extinguish the lights of the climate,
Sleep on the rocks,
Greet the stars,
Sadness poetry,
Because he's dying, the big plane tree.
Alone,
Numb,
Derelict,
He has no Fuzuli to embrace him, he has no Mallarme .
Oh poor
What are you,
Nor is heir to his legacy.
Who remembers, your
Rebelliousness in your youth.
Do you remember that?
When you rule the nobility, the kings?
Oh, my goddess,
It's time to say goodbye.
Close your eyes,
it was cried me
seeing you like this.
TÜM YORUMLAR (1)