Yürüyorum adım adım azalarak
Ayaklarımda bezden papuçlarım
Köşede keman çalan kör dilenci
Yosma süslü arnavut kaldırımları
Hava gri ve dumanlı bu sabah yine
Yağmura durmuş kış bulutları
Elimde küçük valizim var
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bence İstanbul terkedilecek bir yer değil. Düşünün derim bir kez daha. İstanbul'un mucize hayatına tars ve güzel tek bir şey var. Ona ayrılık şiiri yazmak. Kutlarım. Saygımla...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta