Veda ediyorum sessiz çığlıklarla bu Şehr-i Keder'e
Elveda diyorum birbirini anlayamayan lanet beşere
Lanetler okuyorum şu hayat denen ikiyüzlü gevhere
Ve kucak açıyorum beni bekleyen sadık makbere
Kucak açıyorum istemeden acımasız kadere
Sevgilerimi yolluyorum benim gibi kaybedenlere
Benden arta kalanı da bağışlıyorum artık, ömrümü paylaştığım kederlere
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta