Veda ediyorum sessiz çığlıklarla bu Şehr-i Keder'e
Elveda diyorum birbirini anlayamayan lanet beşere
Lanetler okuyorum şu hayat denen ikiyüzlü gevhere
Ve kucak açıyorum beni bekleyen sadık makbere
Kucak açıyorum istemeden acımasız kadere
Sevgilerimi yolluyorum benim gibi kaybedenlere
Benden arta kalanı da bağışlıyorum artık, ömrümü paylaştığım kederlere
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
