ELVEDA DEMEDEN GİDEN UTANSIN
Yaralıdır gönül acı çekerim
Uğruna yandığım giden utansın
Kadere sitemim boynum bükerim
Elveda demeden giden utansın
Gözümde canlanır eski anılar
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta