Acılara inat yaşatmaya çalışdığım çocukluk yanımın
Tiz çığlıkları ile uyanıyorum bazı sabahlar
Hiç bilemedim ki ben çocuk nasıl avutulur
Kendime yetişemediğim yerde ona koşarken
Yedi yaş çocuk ruhumda yaşlanıyor
Artık kahkahaları da yok kadar azalıyor
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta